ΑΥΤΟΝΟΜΗ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ - ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ Δ' ΕΛΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΝΑ
ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ. ΞΑΝΑ!
ΟΧΙ
στο ρεαλισμό της υποταγής!
Να πάρουμε τη ζωή στα
χέρια μας!
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Οι φετινές εκλογές για τα Δ.Σ. των ΕΛΜΕ, πραγματοποιούνται
μέσα στο καθεστώς της βάρβαρης και ακραία αντιλαϊκής πολιτικής που υπαγορεύουν
τα μνημόνια διαρκείας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αποκαλύπτει μέρα με τη μέρα το
πραγματικό πρόσωπο και την πολιτική που υπηρετεί. Συστρατεύτηκε πια ανοιχτά με
ολόκληρο το αντιδραστικό μνημονιακό μπλοκ (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Ποτάμι) καθώς από
κοινού ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συντηρεί ακέραια όλη την
προηγούμενη πολιτική της φοροληστείας, της βαθιάς φτώχειας, της ανέχειας και
της ανεργίας, της διάλυσης όλων των πυλώνων του Κοινωνικού Κράτους (Υγεία –
Παιδεία – Πρόνοια – Κοινωνική Ασφάλιση). Καταδικάζει εκατοντάδες χιλιάδες
συνταξιούχους στο περιθώριο και την ανέχεια, πετσοκόβοντας απανωτά τις
συντάξεις τους, καταργώντας το ΕΚΑΣ, μετατρέποντας τις συντάξεις σε
φιλοδωρήματα. Ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος – έκτρωμα που επέβαλε πριν από
μερικούς μήνες βάζει βόμβα στα θεμέλια της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Τελευταία πράξη του αντιλαϊκού της έργου είναι το
ξεπούλημα όλης της Δημόσιας Περιουσίας. Δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια, νερό,
σχολική στέγη παραδίδονται για έναν ολόκληρο αιώνα στα ξένα αρπακτικά. Μπροστά
στη διαβόητη δεύτερη αξιολόγηση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προετοιμάζει νέο
γύρο αντιλαϊκής επέλασης απειλώντας με ολοσχερή εξαφάνιση τα εναπομείναντα
εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.. Στη
μαυρίλα του κοινωνικού εργασιακού μεσαίωνα, προστίθενται ο άκρατος ανταγωνισμός
των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ-ΡΩΣΙΑ-Ε.Ε) που ξαναχαράσσουν σύνορα και στο
όνομα των καπιταλιστικών κερδών, του ξεπεράσματος της κρίσης τους και των
γεωπολιτικών τους συμφερόντων σπρώχνουν στην προσφυγιά εκατοντάδες χιλιάδες
ανθρώπους.
Ο «Κόφτης» πάνω από τη Δημόσια Εκπαίδευση
Οι περικοπές, ωρών στο Γυμνάσιο και τομέων στα
ΕΠΑΛ, η κατάργηση της μείωσης ωραρίου στους υπεύθυνους εργαστηρίων, οι νέες
αναθέσεις μαθημάτων, η απαγόρευση συμπλήρωσης ωραρίου με προγράμματα κ.τ.λ. δεν
έχουν ως στόχο τη βελτίωση της ποιότητας της παιδείας, αλλά τη δημιουργία ενός
φτηνού σχολείου, που δεν θα παρέχει μόρφωση και παιδεία, αλλά κατάρτιση και
δεξιότητες και δεν θα παράγει ολοκληρωμένους πολίτες, αλλά ευέλικτους
εργαζόμενους που θα αρκούνται στους μισθούς πείνας και δεν θα διεκδικούν.
Χιλιάδες συνάδελφοι αναπληρωτές φέτος απολύθηκαν de facto με την εφαρμογή των
παραπάνω αντιδραστικών πολιτικών.
Ανάλογη είναι και η τύχη που επιφυλάσσεται στους
εκπαιδευτικούς ενός τέτοιου σχολείου. Δάσκαλοι και καθηγητές με τσακισμένα
εργασιακά δικαιώματα, που θα γίνονται λάστιχο σε 3 και 4-5 σχολεία για να
καλύψουν το ωράριο τους, χωρίς εργασιακή ασφάλεια, υπό το καθεστώς της
αξιολόγησης και των υποχρεωτικών μετακινήσεων. Και όσοι τελικά επιβιώσουν –
κυριολεκτικά και μεταφορικά – τότε, κάπου στα 67, θα παίρνουν ένα φιλοδώρημα
που κάποτε ήταν σύνταξη.
Το όραμα και του νέου Υπουργού Παιδείας για τη Δημόσια
Εκπαίδευση εκτός των άλλων, περιλαμβάνει και την αυτονομία της σχολικής
μονάδας. Και βέβαια αν διαβάσουμε πίσω από τις γραμμές και τα ωραία λόγια για
την παιδαγωγική αυτονομία (συμμετοχή των εκπαιδευτικών στα προγράμματα σπουδών,
στις διδακτικές μεθόδους, στον τρόπο αξιολόγησης των μαθητών κ.λ.π.) θα δούμε το διαφοροποιημένο σχολείο της περιφέρειας που καταλήγει στο
φθηνό σχολείο της αγοράς με τη δημόσια υποχρηματοδότηση, το οποίο καλείται να
αναλάβει πρωτοβουλίες για να εξασφαλίσει πόρους τόσο από εξωτερικές όσο και από
εσωτερικές πηγές. Και στο φόντο αυτής της πολιτικής διαφαίνεται για άλλη μια
φορά η αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών. Μη φοβόμαστε τη λέξη αξιολόγηση
είπε ο νέος υπουργός με την ανάληψη των καθηκόντων του. Όμως
πίσω από την «καλή» αξιολόγηση της «πρώτη φορά» κυβέρνησης της αριστεράς
κρύβεται το ψαλίδισμα των εργασιακών κεκτημένων, οι απολύσεις και η χειραγώγηση
των εργαζομένων. Ως νεοφιλελεύθερο εργαλείο η αξιολόγηση χρησιμοποιείται
για να εξυπηρετήσει το νεοφιλελεύθερο δόγμα που γενικά αποσκοπεί στην
συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και του κοινωνικού κράτους και ειδικά στην
εκπαίδευση στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιου σχολείου.
Παρά τον επικοινωνιακό θόρυβο, η κυβέρνηση – όπως
και οι προηγούμενες – όλα τα υποτάσσει στις ανάγκες του Δημοσιονομικού Συμφώνου
Σταθερότητας και προωθεί βαθιές αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις σε όφελος του
συστήματος. Ίχνος παιδαγωγικής λογικής δεν υπάρχει στις αλλαγές που πραγματοποιεί.
Όλα δικαιολογούνται στο όνομα του (δημόσιου) χρέους!
Το δικό μας χρέος, είναι να υπερασπιστούμε τα
μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, τη δουλειά και την αξιοπρέπεια μας. Δεν
έχουμε “παρεισφρήσει” στην εκπαίδευση, όπως αποφαίνεται ο κ. Λιάκος στο πόρισμά
του. Το αντίθετο, εμείς κρατάμε όρθιο το δημόσιο σχολείο με το φιλότιμο και τις
προσπάθειές μας. Χρόνια τώρα βλέπουμε να παρεισφρέουν υπουργοί, υφυπουργοί και
“σοφοί” τύπου Λιάκου, να πειραματίζονται με τη δημόσια εκπαίδευση και μετά να αφήνουν
πίσω τους συντρίμμια Όλοι τους κρατούν
ως Ευαγγέλιο τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ. Προωθούν τις ίδιες αντιδραστικές
αλλαγές, αλλάζοντας μόνο το περιτύλιγμα. Προωθούν ένα μικρό, φθηνό σχολείο της
αγοράς!
Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις δεν υπάρχει κανένα
περιθώριο αναμονής και εφησυχασμού. Πρέπει να ξαναπάρουμε την υπόθεση στα χέρια
μας. Αυτό απαιτεί την επανίδρυση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος σε
αντιπαράθεση με τον παλιό και νέο,
υποταγμένο και συμβιβασμένο, κυβερνητικό συνδικαλισμό. Η απάντηση στην
επιτάχυνση των μνημονιακών πολιτικών στην εκπαίδευση και το νέο σχολείο της
αγοράς, καθώς και σε όλες τις αντιδραστικές αλλαγές που ευαγγελίζεται η
κυβέρνηση, θα έρθει μόνο με την κοινή δράση και συμπόρευση των δυνάμεων που
στέκονται μαχητικά απέναντι στις «φιλελεύθερες» πολιτικές. Με ενωτική
προσπάθεια στη βάση, στις ΕΛΜΕ, με συντονισμένους αγώνες σε όλα τα επίπεδα, με
συσπείρωση και των ανέργων συναδέλφων μας και των ελαστικά εργαζομένων,
μπορούμε να σταματήσουμε αυτή την απάνθρωπη «φιλελεύθερη» πολιτική.
Απέναντι στη «μία και μοναδική αλήθεια » που
θέλουν να επιβάλλουν κυβέρνηση – κεφάλαιο – ΕΕ – ΟΟΣΑ είναι επιτακτική ανάγκη
να αντιπαραθέσουμε την αλήθεια των αναγκών του λαού, των εργατικών δικαιωμάτων,
της κοινωνικής αξιοπρέπειας.
Ξαναπιάνουμε
το νήμα των μεγάλων κινητοποιήσεων και διεκδικούμε:
- Δημόσια και δωρεάν παιδεία.. Ενιαίο 12χρονο σχολείο για όλα τα παιδιά.
- Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ
- Καμία αύξηση του διδακτικού ωραρίου - επαναφορά του στα ισχύοντα το 2013.
- Ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη - αποκατάσταση απωλειών.
- Όχι στη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Δημόσια κοινωνική ασφάλιση, υγεία – πρόνοια.
- Οριστική διαγραφή του χρέους.
- Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
- Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη.
- Ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών λιτότητας και ύφεσης, κυβέρνησης - ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ
- Κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων
Η απαίτηση
των καιρών είναι σαφής και δεδομένη.
Δεν θα
σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε εμείς!
Αντισταθείτε,
φωνάζει ο καιρός.
Ενωθείτε και
αντισταθείτε.
