ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΑΡΚ) – ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ Δ΄ΕΛΜΕΘ
Είμαστε
συνδικαλιστική παράταξη της μαχόμενης εκπαιδευτικής αριστεράς, ανεξάρτητη από
τους μηχανισμούς της διοίκησης και του κράτους. Επίμονα υπερασπιζόμαστε την αυτοτέλεια των σωματείων και των αγώνων μας
από κυβερνητικούς και κομματικούς καθοδηγητές. Παλεύουμε για μια αγωνιστική,
δημοκρατική και ακηδεμόνευτη ΕΛΜΕ με θέσεις-αιτήματα-διεκδικήσεις για όλα τα
προβλήματα και για όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες. Γιατί μαζί
πετυχαίνουμε νίκες και χωριστά χάνουμε! Χωρίς να διεκδικούμε το αλάθητο ή τον
ρόλο του σωτήρα, μιλάμε πάντοτε τη γλώσσα της αλήθειας: η μοναδική πραγματική
αντιπολίτευση που μπορεί να ανοίξει τον δρόμο της αναχαίτισης και της ανατροπής
της βαρβαρότητας που ζούμε είναι οι αποφασιστικοί και παρατεταμένοι αγώνες του
κλάδου μας και του κόσμου της εργασίας. Ουδέποτε καθηλωθήκαμε στην αδράνεια και
την υποταγή του κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά αγωνιζόμαστε πάντοτε για τη
μεγάλη συμμετοχή του κλάδου μας στις απεργίες και τις κινητοποιήσεις για κάθε
μικρό και μεγάλο ζήτημα. Πιστεύουμε στον συντονισμό των σωματείων μας τοπικά
και πανελλαδικά για πολύμορφο αγώνα διαρκείας στην ολομέτωπη επίθεση που
δεχόμαστε. Με ενημερώσεις-αγωνιστικές αποφάσεις-συλλογικές διαδικασίες-μαζικές
παραστάσεις διαμαρτυρίας-κινητοποιήσεις:
✔ Υπερασπιζόμαστε αταλάντευτα τις γενναίες αυξήσεις, το ωράριο και τα εργασιακά
μας δικαιώματα ως μαχόμενων εκπαιδευτικών στην τάξη και την επιμόρφωση εντός
ωραρίου. Είμαστε αντίθετοι στις υποχρεωτικές υπερωρίες, τις συμπτύξεις τμημάτων
και τις συγχωνεύσεις σχολείων, απαιτώντας μαζικές προσλήψεις αναπληρωτών με πλήρη
δικαιώματα για την κάλυψη όλων των κενών.
✔ Βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή για την επιτυχία της απεργίας-αποχής από την
ατομική αξιολόγηση, ώστε να μην γίνουν τα σχολεία μας ξέφραγο αμπέλι των
νεο-επιθεωρητών. Έχουμε συμβάλει στην κήρυξη απεργίας-αποχής της ΕΛΜΕ μας τόσο
από την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας όσο και από μέντορες-συντονιστές
ενάντια στην κατηγοριοποίηση των σχολείων.
✔ Είμαστε ενάντια στο νέο πειθαρχικό των δημοσίων υπαλλήλων που επιβάλλει τον
νόμο της σιωπής στα σχολεία, ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση και επιδιώκει
να φιμώσει κάθε διαμαρτυρία για τα πολλά προβλήματα της εκπαίδευσης.
✔ Προασπίζουμε την πλήρη διαφάνεια και αξιοπρέπεια των συναδέλφων στις υπηρεσιακές μεταβολές, κόντρα σε πελατειακές σχέσεις και σε πρακτικές κομματικής άλωσης, αυταρχισμού και αυθαιρεσιών της Διοίκησης.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ/ΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ Δ΄ ΕΛΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
1. Αλαβέρας
Χρήστος (1ο Γυμνάσιο Θέρμης)
2. Αλεμίδου Θώμη
(30ο ΓΕΛ Θεσ/νίκης)
3. Αρίδας
Μανώλης (Μουσικό Σχολείο Θεσ/νίκης)
4. Γαζέτη
Δώρα (2ο Γυμνάσιο Πυλαίας)
5. Γαρδίκης
Ανδρέας (ΓΕΛ Ρεντίνας)
6. Δημητρούδης
Πάνος (2ο Γυμνάσιο Τούμπας)
7. Θεολογίδου
Σοφία (1ο ΓΕΛ Πυλαίας)
8. Κανταρτζής
Φώτης (31ο ΓΕΛ Θεσ/νίκης)
9. Κατσούλιας
Βασίλης (1ο ΓΕΛ Πυλαίας)
10. Κερασαρίδης
Στάθης (1ο Γυμνάσιο Πυλαίας)
11. Λαφαζάνης
Ανδρέας (1ο Γυμνάσιο Πυλαίας)
12. Σουλιώτη
Φωτεινή (Μουσικό Σχολείο Θεσ/νίκης)
13. Τσούκας
Αντώνης (1ο ΓΕΛ Πυλαίας)
14. Φασλά Πηγή
(Γυμνάσιο Χορτιάτη)
15. Χαλισιάνη
Ιωάννα (1ο ΓΕΛ Πυλαίας)
ΓΙΑ ΕΕ
1. Δάνη Άννα (Μουσικό Σχολείο Θεσ/νίκης)
📅 ΕΚΛΟΓΕΣ: Πέμπτη 18/12/25, 14:30-19:00
📅 ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ: Τρίτη 16/12/25, 19:00
(3ο Γυμνάσιο Χαριλάου, Καρδίτσας 1α - Χαριλάου, δίπλα στο πάρκο της Νέας Ελβετίας)
10 + 1 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ
1.
Γιατί πώς να διανοηθούμε πως κάποιος δεν θέλει να έχει φωνή κι εκπροσώπηση για
το επάγγελμά του και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει;
2.
Γιατί όσοι περισσότεροι είμαστε εγγεγραμμένοι στο σωματείο τόσο ισχυρότερη
είναι η εκπροσώπησή μας στις συλλογικές διεκδικήσεις, τόση περισσότερη είναι η
δύναμή μας για τη διεκδίκηση των αιτημάτων μας.
3.
Γιατί η πραγματική δύναμη του σωματείου είναι η αλληλεγγύη και η
αλληλοϋποστήριξη ανάμεσα στα μέλη του. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε αποτελεσματικά
να υποστηρίξουμε και να επιβάλουμε το συμφέρον μας.
4.
Γιατί σε μια εποχή που δέχονται ολομέτωπη και σκληρή επίθεση το δημόσιο σχολείο
και τα εργασιακά μας δικαιώματα, η συμμετοχή μας είναι απαραίτητη, άσχετα με τα
κομματικά πιστεύω του καθενός μας. Κάθε καθυστέρηση είναι λάθος και κάθε
αδιαφορία είναι έγκλημα!
5.
Γιατί η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια, η εργασιακή περιπλάνηση, ο αυταρχισμός, οι
αυθαιρεσίες υπουργείου και διοίκησης, οι εξυπηρετήσεις και τα ρουσφέτια, η
φίμωση της φωνής μας με κάθε ευκαιρία, ο εμπαιγμός, το κλίμα κανιβαλισμού που
θέλουν να επιβάλουν στα σχολεία, δεν μπορεί να είναι το παρόν και το μέλλον
μας.
6.
Γιατί για μια αξιοβίωτη ζωή με δικαιώματα, για ένα σχολείο που δεν θα είναι
κάτεργο για εκπαιδευτικούς και μαθητές αλλά θα αναδεικνύει τη σημασία της
μόρφωσης για την κοινωνία και τα μέλη της, τα αντιλαϊκά – αντιεκπαιδευτικά
μέτρα πρέπει να ανακοπούν και αυτό δεν μπορούμε να το πετύχουμε ο καθένας μόνος
του.
7.
Γιατί δεν μπορούμε να αφήσουμε το σωματείο στα χέρια «ηγεσιών», που με τη στάση
και την ταύτισή τους με τις εκάστοτε κυβερνητικές ή κομματικές επιλογές έχουν
οδηγήσει πολλούς συναδέλφους στην αδιαφορία και την αποστροφή για τα
συνδικαλιστικά.
8.
Γιατί τα πρωτοβάθμια σωματεία, ΕΛΜΕ και οι ΣΕΠΕ (Σύλλογοι Δασκάλων), έδωσαν και
συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη ενάντια στην πολιτική διαχωρισμού και
κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της
δημόσιας εκπαίδευσης, ενάντια στην αξιολόγηση και το κλίμα τρομοκρατίας που
θέλουν να επιβάλουν, για αυξήσεις που θα καλύπτουν τις ανάγκες μας, για
διορισμούς, ελευθερία και αξιοπρέπεια στον χώρο εργασίας.
9.
Γιατί τα σωματεία μας δεν είναι κάποια διοικητικά συμβούλια που εκλέγουμε και
μας εκπροσωπούν. Είμαστε όλες και όλοι ΕΜΕΙΣ. Είναι αναγκαίο λοιπόν να
παρακολουθούμε και να συμμετέχουμε στις δράσεις του σωματείου, να είμαστε
ενεργά μέλη του, για να έχει αυτό ζωή κι εμείς δύναμη. Να συμμετέχουμε όχι μόνο
στις εκλογές αλλά και στις Γενικές Συνελεύσεις και τις κινητοποιήσεις τους.
10.
Γιατί τίποτα δε μας χαρίστηκε: από το ύψος του μισθού μας μέχρι το ωράριό μας
και από την παιδαγωγική ελευθερία μας (δηλ. την απουσία επιθεωρητών στην τάξη)
μέχρι τη δυνατότητά μας
να αποφασίζουμε συλλογικά, ως σύλλογοι διδασκόντων, για τα τρέχοντα του σχολείου μας, όλα τα δικαιώματα που ακόμα και σήμερα εν
πολλοίς διατηρούμε ως εκπαιδευτικοί οφείλονται στις κινητοποιήσεις των
συναδέλφων μας προηγούμενων δεκαετιών.
11. Γιατί τα σωματεία και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες βρίσκονται σήμερα στο στόχαστρο της κυβέρνησης, που έχει εξαπολύσει ανοιχτή επίθεση για να επιβάλει «σιγή νεκροταφείου». Με τον διαβόητο νόμο Χατζηδάκη και με το νέο τερατούργημα του Πειθαρχικού που ψήφισε το καλοκαίρι επιδιώκει να βάλει στον «γύψο» τη συνδικαλιστική δράση, τους αγώνες, τις απεργίες, την ίδια τη λειτουργία των σωματείων, επιβάλλοντάς τους ασφυκτικό κρατικό έλεγχο, μετατρέποντάς τα σε αδρανή και ανώδυνα τηλεσωματεία.


