Δ΄ΕΛΜΕΘ
Πρ.Κορομηλά 51
e-mail : delme.thess@gmail.com
ΑΠ Εξ 77 - 29/06/2025
ΝΕΕΣ
ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ!
ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ!
Ένα νέο μέτρο έρχεται να προστεθεί στην ολομέτωπη επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας ενάντια στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας, ενάντια στην ουσιαστική και δημιουργική μόρφωση και γνώση που θα έπρεπε να παρέχει το σχολείο.
Αυτή τη φορά, τα μέτρα της κυβέρνησης αφορούν στην αλλαγή του τοπίου πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση μέσω της καθιέρωσης ενός νέου τύπου απολυτηρίου του International Baccalaureate (ΙΒ). Στα πλαίσια αυτά, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ζήτησε από τους δήμους να γνωμοδοτήσουν για την ίδρυση 15 τμημάτων ΙΒ (Διεθνούς Απολυτηρίου) κατά βάση σε πρότυπα - πειραματικά σχολεία αλλά και σε μουσικά και καλλιτεχνικά.
Μετά τα υπ. αριθμ. 14429 /Δ6 /07-02-2026 έγγραφο του ΥΠ.ΑΙ.Θ.Α. και το υπαριθμ 3861/11-02-2025 έγγραφο της Διεύθυνσης Β/Βάθμιας εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης, όσο αφορά το Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης με την απόφαση 39/21-2-2025 το Δημοτικό Συμβούλιο Πυλαίας Χορτιάτη γνωμοδότησε θετικά για την ίδρυση ΙΒ. Το θέμα, μάλιστα, εισήχθη στην έκτακτη συνεδρίαση του Δ.Σ. ως “κατεπείγον”. Στην εισήγηση αναφέρεται ότι: “Στην συγκεκριμένη σχολική μονάδα υπάρχουν διαθέσιμες αίθουσες για την στέγαση του υπό ίδρυση τμήματος και ενδιαφέρον για την παρακολούθησή του από μαθητές.” Όσον αφορά το 1ο Πρότυπο ΓΕΛ της Κλεάνθους με την υπ’ αρ. 81/4-3-2025 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Θεσσαλονίκης σε διά περιφοράς συνεδρίαση και πάλι «λόγω του κατεπείγοντος του θέματος» διατίθενται τρεις αίθουσες για τη λειτουργία του ΙΒ από το γειτνιάζον 20ο ΓΕΛ Θεσσαλονίκης. Μετά την θετική γνωμοδότηση, η απόφαση ίδρυσης τμημάτων Ι.Β. δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 1238/13-3-25.1134/11.03.2025 και στο ΦΕΚ 1238/13-3-25.
Σύμφωνα με τις προτάσεις του Υπουργείου Παιδείας, ο νέος τύπος απολυτηρίου (ΙB) θα επιτρέπει στους κατόχους του την εισαγωγή όχι μόνο σε ιδιωτικά ΑΕΙ, αλλά και σε δημόσια, χωρίς την υποχρέωση συμμετοχής στις πανελλήνιες εξετάσεις (με βάση τις διαρροές από το ΙΕΠ, η ρύθμιση αυτή ενδέχεται να αφορά και τα μουσικά τμήματα των Πανεπιστημίων) και χωρίς το εμπόδιο της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής που αντιμετωπίζουν οι «κοινοί θνητοί» των δημόσιων σχολείων με τα χιλιάδες κενά και τις χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες, τις ανεπαρκείς κτηριακές υποδομές, την υποχρηματοδότηση και τα υπερμεγέθη τμήματα.
Ουσιαστικά είναι μια προσπάθεια με την οποία επιχειρείται να υλοποιηθούν με τον πιο γρήγορο ρυθμό τα μέτρα και οι προτάσεις του ΟΟΣΑ που εδώ και χρόνια έχουν δρομολογηθεί (βλ. Διαμαντοπούλου, εργαλειοθήκη Γαβρόγλου) που στοχεύουν στη διαφοροποίηση μαθητών, εκπαιδευτικών, και σχολικών μονάδων, στην ακόμα μεγαλύτερη πολυδιάσπαση των προγραμμάτων σπουδών, αλλά και για πρώτη φορά των απολυτηρίων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Η εισαγωγή επομένως του ΙΒ στα σχολεία αποτελεί μια σοβαρή αντιεκπαιδευτική εξέλιξη στην οποία χρειάζεται να αντιταχθεί το σύνολο της σχολικής κοινότητας (ΕΛΜΕ, μαθητές και γονείς).Πρόκειται για ένα μέτρο με το οποίο θα ενισχυθούν οι αλλαγές που θα διαμορφώσουν ένα ακόμα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για το σχολείο των λίγων και εκλεκτών και εχθρικό για την πλειοψηφία των μαθητών και των εκπαιδευτικών.
Για την επιλογή των συγκεκριμένων σχολείων το Υπουργείο επικαλέστηκε το υψηλό ποσοστό επιτυχίας αυτών των σχολείων στις πανελλήνιες εξετάσεις (80%), όχι για να αναγνωρίσει τις καταστροφικές συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση, αλλά για να μεταθέσει την ευθύνη για την κατάσταση του δημόσιου σχολείου στους ίδιους τους μαθητές. Με αυτόν τον τρόπο, τους χρεώνει τα αποτελέσματα ενός εκπαιδευτικού συστήματος που βασίζεται στις ανισότητες και επιλέγει συνειδητά να προσφέρει ουσιαστική μόρφωση μόνο σε λίγους.
Η κυβέρνηση, με το συγκεκριμένο μέτρο, διασφαλίζει για μια μικρή μειοψηφία μαθητών πρόσβαση σε αναβαθμισμένα σχολεία, με εξασφαλισμένες σπουδές και σχεδόν εγγυημένη είσοδο στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Μοναδικό ουσιαστικό προαπαιτούμενο: οι γονείς τους να διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα είτε να πληρώνουν φροντιστήρια από το δημοτικό για την είσοδο σε πρότυπα δημόσια σχολεία, είτε να καλύπτουν τα υψηλά δίδακτρα ενός ιδιωτικού σχολείου. Για τη μεγάλη πλειοψηφία, η πολιτεία επιφυλάσσει καθημερινότητα με ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, υποβαθμισμένες υποδομές —παγωμένες αίθουσες, επικίνδυνα κτήρια, υποτυπώδη εργαστήρια, ανύπαρκτα υλικά— και διδασκαλία στη βάση ξεπερασμένων Αναλυτικών Προγραμμάτων. Σε αυτό το σκηνικό προστίθεται ο εξαντλητικός αγώνας των πανελλαδικών εξετάσεων, ως μοναδική δίοδος προς τα ΑΕΙ.Αν, μάλιστα, εμφανιστεί κάποιος χορηγός (π.χ. Ίδρυμα Ωνάση) να «ενισχύσει» ένα σχολείο, του παραχωρείται de facto δημόσια περιουσία, ενώ μαθητές και γονείς καλούνται να ευγνωμονούν και να υποτάσσονται στον ευεργέτη-ιδιώτη.
Η θεσμοθέτηση του Ι.Β. δεν στοχεύει στη μείωση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων – τις διευρύνει και τις μονιμοποιεί. Από τη μία, η πλειονότητα των μαθητών θα συνεχίσει να αγωνίζεται μέσα σε συνθήκες εντεινόμενου ανταγωνισμού για μία θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσω των πανελλαδικών. Από την άλλη, μια προνομιούχα ομάδα θα αποκτά πρόσβαση στα ΑΕΙ μέσω διετούς προγράμματος λυκειακού τύπου (Β’ και Γ’ Λυκείου) και εξετάσεων υπό την εποπτεία ιδιωτικού οργανισμού με έδρα στη Γενεύη.
Έτσι η εκπαίδευση γίνεται ακόμα πιο ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα και πεδίο ταξικών διακρίσεων, ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα κάθε οικογένειας. Δημιουργούνται προγράμματα σπουδών και εκπαιδευτικές διαδρομές πολλαπλών ταχυτήτων, που οδηγούν σε έναν όλο και πιο αδυσώπητο ανταγωνισμό, λίγες ευκαιρίες για τους πολλούς και οικονομική αιμορραγία για όσους προσπαθούν μόνοι να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή μόρφωση για τα παιδιά τους.
Επιπλέον, η εισαγωγή του ΙΒ στα δημόσια σχολεία της χώρας μας εγείρει σοβαρά ζητήματα εκπαιδευτικών ανισοτήτων. Αντί για πολιτικές που ενισχύουν τη δωρεάν και ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση, η κυβέρνηση – αντιμετωπίζοντας και την εκπαίδευση ως ένα ακόμη επιχειρηματικό πεδίο κι όχι ως κοινωνικό αγαθό - επιλέγει την εισαγωγή επιχειρηματικών πρακτικών και τη διόγκωση των ταξικών ανισοτήτων. Το ΙΒ θα λειτουργήσει ως ένας ακόμα μηχανισμός διεύρυνσης αυτών των ανισοτήτων στο δημόσιο σχολείο και έρχεται να το πλήξει ακόμη περισσότερο, όταν, θεωρητικά τουλάχιστον, το σχολείο έχει ως αποστολή να τις εξομαλύνει. Επιπλέον, Η εφαρμογή του προγράμματος απαιτεί τη διδασκαλία από εκπαιδευτικούς με εξειδικευμένα προσόντα, οι οποίοι πρέπει να είναι κατάλληλα καταρτισμένοι για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του. Ωστόσο, το Υπουργείο Παιδείας όχι μόνο δεν έχει λάβει καμία πρωτοβουλία για την κατάρτιση των καθηγητών, αλλά έχει παραμελήσει την ουσιαστική επιμόρφωσή του συνόλου των εκπαιδευτικών εδώ και πολλά χρόνια.
Τόσο οι δημοτικές αρχές όσο και η ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης γνωρίζουν ότι στο Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης όχι μόνο δεν “υπάρχουν διαθέσιμες αίθουσες για την στέγαση του υπό ίδρυση τμήματος”, αλλά και ότι η υφιστάμενη κτιριακή υποδομή δεν επαρκεί ούτε για την τρέχουσα λειτουργία του σχολείου. Πρώτα απ΄ όλα, μαθητές και εκπαιδευτικοί βιώνουν καθημερινά προβλήματα εξαιτίας της ελλιπούς συντήρησης του κτιρίου και του ασυντήρητου εξοπλισμού. Κάποιες φορές αναγκάζονται να πληρώσουν από την τσέπη τους επισκευές οργάνων προκειμένου να μπορέσουν να κάνουν μάθημα.
Επίσης, το Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης αναμένεται να λειτουργήσει ως 18θέσιο από την επόμενη σχολική χρονιά, με τις αντίστοιχες επιπτώσεις στη διαθεσιμότητα αιθουσών. Την τρέχουσα σχολική χρονιά φοιτούν στο σχολείο 390 μαθητές και μαθήτριες και εργάζονται 120 εκπαιδευτικοί. Τα τμήματα ένταξης κάνουν μάθημα στο εστιατόριο. Το αναγνωστήριο - βιβλιοθήκη χρησιμοποιείται ως αίθουσα μαθημάτων τάξεων γενικής παιδείας, κατευθύνσεων ή/και μουσικής παιδείας. Μία αίθουσα του πρώτου ορόφου η οποία ήταν το δεύτερο γραφείο καθηγητών/τριών, χρησιμοποιείται ως αίθουσα μαθημάτων τάξεων. Ο χώρος του Α΄ ορόφου φύλαξης και δανεισμού οργάνων χρησιμοποιείται πλέον ως αίθουσα μαθημάτων τάξεων. Καθώς οι αίθουσες μαθημάτων ατομικών οργάνων δεν επαρκούν, για τη διδασκαλία των ατομικών οργάνων χρησιμοποιούνται επίσης: Αίθουσες τάξεων γενικής παιδείας, τα δύο καμαρίνια και τα παρασκήνια του θεάτρου, μια μικρή αίθουσα γραμματείας απέναντι από το γραφείο της υποδιεύθυνσης στο ισόγειο, πέντε εσοχές στον πρώτο όροφο οι οποίες έχουν μετατραπεί με τζαμαρίες σε χώρους διδασκαλίας ατομικών οργάνων, περιστασιακά τα foyer του θεάτρου, του ισογείου και του ορόφου. Επιπλέον, κάθε χρόνο γίνονται στο σχολείο τοποθετήσεις και επανατοποθετήσεις καθηγητών από την οικεία ΔΔΕ μέχρι τον Ιανουάριο, λόγω έλλειψης μόνιμου προσωπικού, κι έτσι το πρόγραμμα αλλάζει κάθε εβδομάδα και οι απαιτήσεις σε αίθουσες μεταβάλλονται.
Επομένως, η λειτουργία τμημάτων Ι.Β. δεν σηματοδοτεί αναβάθμιση της εκπαίδευσης αλλά εξυπηρέτηση ιδιωτικών πανεπιστημίων που θα υποβαθμίσει σοβαρά το εκπαιδευτικό έργο που συντελείται στο Μ.Σ.Θ. και θα οδηγήσει στην συρρίκνωσή του. Υπογραμμίζουμε, επίσης, ότι απόφοιτοι του ΜΣΘ έγιναν και γίνονται δεκτοί σε ξένα πανεπιστήμια με το ισχύον απολυτήριο του δημόσιου σχολείου, βάσει επιδόσεων κι ότι ποτέ δε ρωτήθηκαν ούτε οι γονείς ούτε οι εκπαιδευτικοί του σχολείου για τη συγκεκριμένη απόφαση ίδρυσης ΙΒ, ώστε να τεκμηριωθεί η «ύπαρξη ενδιαφέροντος» που αναφέρεται στη γνωμοδότηση.
Όσον αφορά το συγκρότημα της Κλεάνθους ενημερωθήκαμε ότι τελικά ζητήθηκαν 2 αίθουσες του 20ου ΓΕΛ και 2 αίθουσες του 2ου γυμνασίου και συνολικά θα χρειαστούν στην πορεία 6 αίθουσες από το σχολικό συγκρότημα για τη στέγαση των τμημάτων ΙΒ, αίθουσες που είναι όμως απαραίτητες για τη λειτουργία των υπόλοιπων σχολείων του συγκροτήματος, τόσο για τη στέγαση των τμημάτων όσο και για τη λειτουργία βιβλιοθήκης, αίθουσας μουσικής κλπ. Στην ουσία πρόκειται για μια διαδικασία συρρίκνωσης του 20ου ΓΕΛ και των δύο Γυμνασίων (2ου και 4ου), μέσω και της τεχνητής μείωσης των μαθητών με τη μεταφορά τους σε άλλα σχολεία. Για του λόγου το αληθές, σήμερα στην Γ τάξη των δύο Γυμνασίων φοιτούν 71 μαθητές. Στην Α τάξη του ΓΕΛ προτείνεται να γραφτούν μόνο οι 54 μαθητές (δηλαδή δύο τμήματα των 27 μαθητών), ενώ οι υπόλοιποι 17 μαθητές προορίζονται να φοιτήσουν σε άλλα ΓΕΛ, ώστε να ελευθερωθούν αίθουσες για το ΙΒ. Θυμίζουμε ότι η προσπάθεια συρρίκνωσης και συγχώνευσης των σχολείων κρατάει χρόνια, από την αιφνιδιαστική ανακοίνωση το 2020 για το κλείσιμο των τριών σχολικών μονάδων για εργασίες ενεργειακής αναβάθμισης για δύο χρόνια και την διασπορά των μαθητών και του διδακτικού προσωπικού σε «κοντινά» σχολεία, σχέδιο το οποίο ανατράπηκε με τις κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών και γονέων. Τώρα, που οι εργασίες ολοκληρώθηκαν με τα σχολεία σε λειτουργία, αντί να δοθεί το αναβαθμισμένο κτίριο στους μαθητές της γειτονιάς του επιχειρείται να παραδοθεί στις λειτουργίες του ΙΒ που φέρνει νέες ανισότητες στα σχολεία.
Η αντίσταση και ο αγώνας για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης
και των μορφωτικών δικαιωμάτων όλων των μαθητών είναι υπόθεση όλων μας!