16/11/22

Όλοι στις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις Τετάρτη 17 Νοέμβρη! Θεσσαλονίκη: Πολυτεχνείο ΑΠΘ, 6.00 μ.μ.

 AΥΤΟΝΟΜΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ-ΑΓ.ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Δ΄ ΕΛΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 

17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973 – 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2022

ΙΔΙΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ –ΥΓΕΙΑ –ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΈΞΩ ΟΙ ΗΠΑ, ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΕ!

Όλοι στις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις Τετάρτη 17 Νοέμβρη!

Θεσσαλονίκη: Πολυτεχνείο ΑΠΘ, 6.00 μ.μ.

Τιμούμε την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου!  Κάτω η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική της φτώχειας και της καταστολής!

Συμπληρώνονται φέτος 49 χρόνια από τον μεγαλειώδη ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, ενάντια στην αμερικανοκίνητη στρατιωτικο-φασιστική δικτατορία. Ο Νοέμβρης του ’73 αποτελεί την ιστορική συνέχεια των ένδοξων αγώνων του λαού μας για λευτεριά και κοινωνική προκοπή. Μισό αιώνα μετά, η εξέγερση του λαού και της ανυπότακτης νεολαίας παραμένει, σε πείσμα των καιρών, σύμβολο του αγώνα. Η φετινή 49ηεπέτειος σημαδεύεται από την ακραία αυταρχική και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, ενάντια στο λαό.  Η κυβέρνηση της ΝΔ με την πολιτική της συντρίβει όσες εργατικές κατακτήσεις άφησε όρθια η μνημονιακή θύελλα όλων των προηγούμενων συστημικών Κυβερνήσεων. Η  εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο στην Ουκρανία και η αποστολή πολεμικού υλικού δημιουργούν νέους κινδύνους για το λαό μας. Να διαδηλώσουμε ενάντια στον πόλεμο και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην Ουκρανία, απέναντι στα ιμπεριαλιστικά μπλοκ ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ-ΡΩΣΙΑ που δολοφονούν αμάχους, σπέρνουν προσφυγιά και σκορπούν φτώχεια και πείνα σε πολλές γωνιές του πλανήτη.

Δώδεκα χρόνια από την εφαρμογή των μνημονίων που οδήγησε σε απώλεια του 30% του εισοδήματος των εργαζόμενων και δυο χρόνια συνεχών ανατιμήσεων που πρόσθεσαν άλλο ένα 20%, φτώχεια και παγωνιά απλώνεται πάνω μας. Η απαίτηση για αύξηση των μισθών αντιμετωπίζεται περίπου ως απαγορευμένη από κυβέρνηση και αντιπολίτευση, καθώς η διαμάχη περιορίζεται στον αν η αύξηση του κατώτατου μισθού θα είναι στα 751 ή τα 800! Με θράσος μιλούν για “χειμώνα χειρότερο από του 1942” και μας καλούν να “προσαρμοστούμε, αλλιώς θα πεθάνουμε” για να λουφάξουμε από το φόβο και να αποδεχτούμε ως φυσικό και αναπότρεπτο φαινόμενο όλα όσα εξελίσσονται. Προσπαθούν να αποκρύψουν τις αιτίες που τα προκάλεσαν: την ιδιωτικοποίηση των εταιρειών κοινής ωφέλειας, όπως η ΔΕΗ, το τζογάρισμα της τιμής της ενέργειας στο χρηματιστήριο ενέργειας και ρύπων, την απροκάλυπτη ενίσχυση με δισεκατομμύρια των ιδιωτικών παρόχων, την καθήλωση των μισθών ελέω τρόικας και μεγαλοεργοδοτών και άλλα πολλά υπέρ των κατεχόντων πλούτο και εξουσία.

Η επίθεση εξαπλώθηκε σε υγεία και παιδεία, κάνοντας την πανδημία ευκαιρία. Αφού αρνήθηκαν πεισματικά να ενισχύσουν τη δημόσια υγεία με προσλήψεις προσωπικού, να δημιουργήσουν και να στελεχώσουν την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, παρέδωσαν κλίνες και ιατρεία σε ιδιώτες,  τώρα καταργούν τον πυλώνα του ΕΣΥ, την αποκλειστική απασχόληση των γιατρών σε αυτό.

Το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο μεταλλάσσεται σε επιχείρηση με διορισμένους managers-απόλυτους άρχοντες,  εργαστήριο δεξιοτήτων αντί ολοκληρωμένης γνώσης, κατηγοριοποίησης και ανταγωνισμού, για “άριστους”, λίγους και εκλεκτούς, προορίζοντας την πλειονότητα των μαθητών για τη νέα γενιά εργαζόμενων σκλάβων και τους  εκπαιδευτικούς να ωθούνται να γίνουν από παιδαγωγοί, διαμορφωτές ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων,  υπάκουοι υπάλληλοι.

Επιστρατεύουν όλα τα μέσα ελέγχου, από την προπαγάνδα και την παραπλάνηση ως τον άκρατο αυταρχισμό, την καταστολή και την περιστολή ελευθεριών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, με κορυφαίο τον ν. Χατζηδάκη που βάζει στο γύψο τη λειτουργία των σωματείων και το δικαίωμα στην απεργία.

49 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το σύνθημα “ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ,ΕΙΡΗΝΗ,  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” είναι όχι μόνο επίκαιρο, αλλά και αναγκαίο.

Πολλοί προσπαθούν να σβήσουν το Πολυτεχνείο από τη συλλογική συνείδηση ή να το μετατρέψουν σε επετειακό, χωρίς νόημα, γεγονός. Είναι ο φόβος της εξέγερσης που στοιχειώνει τον ύπνο τους. Όμως, οι αγώνες της γενιάς του Πολυτεχνείου, οι νεκροί και οι βασανισμένοι δεν φεύγουν έτσι. Για εμάς η θέση τους δεν ανήκει στο μουσείο της επαναστατικής νοσταλγίας .

Γιατί ο Νοέμβρης του 73 πλανιέται ακόμα πάνω από τους δρόμους του αγώνα. Έρχεται να θυμίσει πως ο τρόπος επιβολής κατακτήσεων είναι αυτός του εξεγερμένου λαού που οργανώνεται για να νικήσει. Ότι δεν υπάρχουν “μονόδρομοι” και “τίποτε δε γίνεται”. Οι δρόμοι ανοίγονται βαδίζοντας, όπως τότε που η χούντα φάνταζε ανίκητη και αιώνια, η κατάληψη του Πολυτεχνείου μπήκε ορμητικά στην ιστορία και άλλαξε τη πραγματικότητα.

“Ο κόσμος άλλαξε” θα πουν κάποιοι. Πράγματι! Περισσότερο από ποτέ ο ασύλληπτος πλούτος, τα εκπληκτικά επιτεύγματα της επιστήμης και του ανθρώπινου πολιτισμού μπορούν να επιλύσουν τα προαιώνια προβλήματα του ανθρώπου, για πλήρη κάλυψη των αναγκών του, δημιουργική, ελεύθερη εργασία, για ειρηνική συνύπαρξη με το περιβάλλον.

Σήμερα η πάλη για το ψωμί, την παιδεία και την ελευθερία της εποχής μας,  μπορεί να γίνει το σύνθημα της σύγχρονης εξέγερσης του λαού για τα δικαιώματα του, για κατακτήσεις στο σήμερα, με όπλο ένα αποφασιστικό, μαχητικό, συντονισμένο και πολιτικά επικίνδυνο λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα.

 

Μπορούμε κι εμείς οι εκπαιδευτικοί να συμβάλλουμε ώστε ο λαός και η νεολαία να έρθουν δυναμικά στο προσκήνιο και να καθορίσουν τις εξελίξεις. Γιατί τελικά ο μόνος δρόμος που αξίζει είναι αυτός που ανοίγουμε εμείς οι ίδιοι.

 

Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία, στην πάλη και την ελπίδα για να αλλάξουμε τον κόσμο

ü  Κάτω η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης!

ü  Αγώνας για Ψωμί – Παιδεία – Υγεία – Ελευθερία!

ü  Έξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ! – Έξω από την ΕΕ!

 

Συμμετέχουμε μαζικά στη συγκέντρωση την Τετάρτη 17 Νοέμβρη, Πολυτεχνείο, 6μμ